Ang Talambuhay ni Babylyn Perez

baby pa ko

            Ako si Babylyn Perez, isinilang noong ika-15 ng Mayo, 1995 sa San Pablo City Medical Hospital. Ako ang bunso’t panganay ng aking mga magulang na sina Rosa Perez at Wilfredo Perez. Dahil Nag-iisa lamang nila akong anak. Nakatira kami sa 3: Interior M. Paulino St. San Pablo City. Ang mga katangian ko ay mabait, tahimik, makulit, medyo pasaway, medyo matalino at may kagandahan.  



mama ko at pinsan



papa ko

ako nung grumaduate ng kinder

            Ang aking ina ang unang nagturo sa akinng bumasa at sumulat, habang siya ay tumutulong sa aking ama sa paghahanap-buhay upng maibigay lamang ang aking mga pangangailangan. Ang akin namang ama ay naghahanap-buhay din para sa aming mga pangangailangan araw-araw. Ang trabaho ng aking ina ay sa pabrika at amg akin namang ama ay drayber.Nang ako ay mag-apat na taon na, ipinasok na ako ng aking mga maguolang ng kinder sa paaralan ng Brgy. II-D day Care Center. Dito ako lalong natutong bumasa at sumulat. Sa kadahilanang bata pa noon ako, ako ay hindi nakasamang grumaduate ng kinder. Samantala, ipinasok ulit ako ng aking mga magulang ng kinder nang ako ay maglimang taon. At ditto na ako nakasamang grumaduate dahil tama na daw ako sa gulang. Ngunit may nangyaring aksidente sa akin noon, na kahit ngayon ay dala-dala ko parin. Dahil sa kakulitan ko daw noong bata pa ako, ako ay nahulog sa aming hagdan, na nagdulot ng pagkabali ng aking kaliwang braso sa may siko. Pero ito ay nalunasan naman ng madalian. Subalit napingkaw naman ako, na kahit ngayon ay dala-dala ko parin.

ako nung grumaduate ng grade 6

        Nang ako naman ay mag-anim na taon na, ipinasok ako ng aking mga magulang ng Grade I sa San Pablo Central Elamantary School. Dito ako natutong makisalamuha sa maraming tao at maging palakaibigan. Nakilala ko ditto nag aking mga kaibigang nagpasaya pa lalo sa aking buhay, ito ay sina; Rae Michelle; Charice; Theresa; Ivy; Jude; Vita; Eunice at marami pang iba. Sila ang nagging kabarkada ko noon. Pero nag nagging mas close at napalapit ng husto sa akin na nagging best friend ko pa nga ay si Chloebelle dahil parang parehas kami ng pagu-ugali kaya kami nagkasundo. Pero may isa pa akong best friend, na mula pa pagkabata ay kasama ko na. Ito ay si Maricon, nagging classmate ko siya noong kinder ako, at doon na nagsimula an aming pagka-kaibigan at hanggang ngayon ay magkasama parin kami. Mag-best friend parin kami. Nang ako ay grumaduate ng Grade 6, nag saya-saya ko, dahil nakapagtapos na akong elementary. Pati na ang aking mga magulang ay nagging Masaya rin para sa akin.Nang sumunod na pasukan, ako ay pumasok na bilang hayskul sa CLDDMNHS or Dizon High. Dito na ako lalong nagsipag mag-aral para mapataas ko pa lalo ang aking mga marka.     
          Noong ako ay mag-first year High School na, dito ko na naranasan ang mga pagbabago sa aking sarili.Dito na ako nagging mas matured, dahil sa ako ay nagdadalaga na.Noong ako naman ay mag-second year High School na, dito na ako mas lalong bnagsumikap sa pag-aaral dahil sinabi ng aking mga magulang na pagbutihan ko ang aking pag-aaral. Dito ko rin nakilala ang mga kaibigan kong, “VheSouMenReEIBaVy”. Iyan ay kinabibilangan nina Vhera Alamag; Souzette Sanico; Menchie Regachuelo; Reslie Villapando; Ella Mae Cuello; at Ivy Victorino. Subalit sa pagiging Choir sa aming kapilya o sambahan, medyo napabayaan ko  aking pag-aaral. Sa kadahilanang lagi akong nakakaliban sa klase, dahil maraming ginagawa sa aming sambahan o sa aking pagka-choir. Pero hindi ko naman sinisisi ang pagiging choir ko sa amimg sambahan sa pagpapabaya ko sa aking apg-aaral. Dahil Masaya naman ako sa aking pagka-choir, dahil nakakapaglingkod ako sa Panginoong Diyos. 
         At dahil sa pagkakapabaya ko sa aking mga marka, lubhang bumaba ang aking mga grado, at dahil sa nangyari, ako ay na-deliberate sa asignaturang English at A.P.. Pero nakapasa naman ako at nagging third year.Nang ako naman ay nag-third Year na, pinagbuta ko na ulit ang aking pag-aaral. Inayos ko na ang aking schedule sa pagka-choir, upang sa ganoon, hindi na ako masyadong nakakaliban sa klase. Sa year na ito, nawala na ang aking pagkahiya, dahil sa mga ipinagagawasa amin. Sa year na ito, naging magulo ang aking pamilya. Dahil sa nag-aaway sila at umalis pa sa aming bahay si mama, na lalongnagpalungkot sa akin. Ang papa ko naman at ang kanyang mga kapatiday nag-aaway-away nga dahil sa kanilang ina na may sakit. Ito ay ikinalungkot ko dahil nag-aaway-away silang lahat. Ako’y naapektuhan dito. Pero kahit na maraming problema ang aming pamilya, nagpursigi parin ako sa pag-aaral. Dahil sa aking pagpupursigi, nakapasa ako ng third year at naging fourth year na nga ako.At “at last”, naging fourth year na nga ako, na lubhang ikinasiya ko, dahil matatapos ko na ang mahabang paghihirap ko sa High School. Sa year na ito, naging maayos na ang aking pamilya. Nang mamatay ang aking lola dahil sa kanyang sakit. Saka laman nagkabati-bati ang aking pamilya. At bumalik na rin sa aming bahay ang pinkamamahal kong ina. Naging masaya na ako. 
         At dahil doon, mas lalo ko pang pinagbuti ang aking pag-aaral. Bawat araw ay nagsusumikap at pinipilit kong mapabuti ang aking pag-aaral. Kahit na minsan ay dumadanas kami ng ‘financial problem’.At sa  ngayon, inaantay ko na lamang ang aking pag-graduate. At magiging college na ako.

ako ngayon

       Hanggang dito na lamng muna ang aking talambuhay.